مبنای عمل و قوانین مرجع در تعاونی ها چیست؟
فعالیت تعاونی ها بر اساس قانون شرکت های تعاونی انجام می شود. در حال حاضر دو قانون تعاون در کشور مبنای عمل و مرجع شناخته می شود (قانون شرکتهای تعاونی مصوب سال۱۳۵۰ و قانون تعاون مصوب سال۱۳۷۰) مبنای عمل در شرکت های تعاونی تحت پوشش سازمان تعاون روستایی،قانون شرکتهای تعاونی مصوب سال ۱۳۵۰می باشد. اساسنامه تعاونی که در چارچوب قانون تعاون مربوطه تهیه شده و معمولاً با توجه به نوع شرکت مورد تقاضا به صورت تیپ (الگو) در اختیار هیئت موسس قرار می گیرد،سندی است که به شرکت اعتبار بخشیده و در آن خط مشی، سرمایه شرکت، ارزش هر سهم، شرایط عضویت و وظیفه اعضا و مواردی مانند چگونگی حق رای، تصمیم‌گیری در رابطه با انتخاب هیئت مدیره، مجمع عمومی ،بازرسان شرکت، تعداد مدیران ،نحوه انتخاب و مدت خدمت مدیران، صاحبان امضا، امور مالی، نحوه تقسیم سود، حدود و عملیات شرکت ،حوزه عمل شرکت ، انحلال و…قید می گردد .
در واقع اساسنامه یک شرکت، قانون اساسی آن می باشد. در هر صورت این اساسنامه نبایستی خارج از چارچوب قانون بالادستی یا به عبارت دیگر قانون تعاون تهیه و تدوین گردد. اساسنامه شرکت در اولین مجمع عمومی ( مجمع موسس) به تصویب حاضرین رسیده و پس از آن ملاک عمل در شرکت تعاونی می باشد و من بعد هرگونه تغییر در مفاد اساسنامه نیاز به تصویب در مجمع عمومی فوق العاده دارد.